Van Apeldoorn naar Rijen en weer terug

NK indoor D-Junioren; Apeldoorn
Elke jaar wordt er in Apeldoorn bij Omnisport de Nationale Indoorwedstrijd georganiseerd, het Nationaal Kampioenschap. Dit jaar mochten 3 Gloria atleten het strijdtoneel betreden. Martijn mocht zaterdag de spits afbijten, en hij had zich ingeschreven voor verspringen en 600 meter.

Altijd spannend of je inschrijving, op basis van je recente prestaties en PR’s wordt geaccepteerd, Martijn was dan ook zeer opgelucht dat hij werd toegelaten tot de wedstrijd. Een heel traject werd uitgestippeld door hem om op het juiste moment te kunnen pieken. Helaas viel het verspringen wat tegen en kwam hij niet verder dan een 3m70, net onder zijn PR en dit betekende geen finaleplaats voor Martijn. Later op de dag stond zijn 600 meter op het programma, serie 1. Martijn kwam heel sterk uit de spreekwoordelijke startblokken en kon aanklampen bij de kopgroep. In de 3e en laatste ronde was het alles of niets, een versnelling hielp Martijn naar een nieuw persoonlijk record en een 15e plaats over de 2 series. Een zeer knappe prestatie. Na de race wat last van misselijkheid, gaf aan dat Martijn zeer diep was gegaan, 5 seconde beter dan zijn PR en maar liefst 27 sec. beter dan een jaar geleden, een mooie beloning voor het harde werk.

Spiridoncross; Rijen
Zondag 24 januari stonden onze atleten aan de start van de Spiridoncross.
En gevreesde cross voor de atleten van Gloria. Meestal Koud, nat (of vorig jaar spekglad) Maar afgelopen zondag was het met 7 graden bijna warm te noemen. Na het inlopen was de vraag, spikes of gewone schoenen? Zwemvliezen leek Claudi de beste optie, wat een blubber in Rijen. De een houdt ervan de ander haat het. Grappig om te zien en te horen, hoe iedere atleet het liefste zijn eigen cross zou samenstellen.
Advies van Claudi was gewoon blijven lopen, anders zuig je vast in de klei.
Stefan was de eerste atleet van Gloria. Keurig in tenue en ook in het bezit van een prachtige Gloria muts liep hij 1100 meter in 6.03. Daarna Imke, ze loopt eigenlijk altijd wel lekker stabiel. Helaas steeds net geen podiumplaats. Valerie had gezelschap van de indoor atleten Femke en Sanne. Maar ook de conditie van deze dames is gewoon goed. Bij de pupillen A waren het Jelmer, Michiel en Cas die het Gloria Blauw mochten vertegenwoordigen. Het blijft een feest om te kijken hoe deze jongens genieten van het lopen. Bij de meiden junioren D hebben we vooral respect voor Lotte. Die het zwaar had op het natte parcours. Maar Lotte loopt altijd keurig haar cross uit en liep 10 seconden sneller dan vorig jaar. Inge en Amy gaat het lopen makkelijker af. Martijn en Timo lopen altijd hun eigen wedstrijd, voorzien de andere atleten van advies. Martijn had een druk weekend achter de boeg met vormsel, indoor in Apeldoorn en dan ook nog de cross. Bij de meiden junioren C miste we natuurlijk Anouk die naar Apeldoorn was. Gitte kon net de 6e plaats niet vasthouden en liep keurig haar 2200 meter in 10.50 min. Lieke liep 2 plaatsen achter Gitte, haar techniek wordt beter en beter.
De jeugd was op tijd klaar.
Daarna was het de beurt aan onze volwassenen. De opkomst van Gloria was goed. De echte crosser is in zijn element met de omstandigheden bij Spiridon.
John, na een lange afwezigheid, mocht weer ondervinden hoe het is om tot je enkels in de blubber te zakken. Frans had zijn zoon Cars meegenomen, die na afloop het al met al toch een zware wedstrijd vond. Neeltje en Floor steunden elkaar, maar uiteindelijk kwam Floor toch eerder over de finish, kort daarop gevolgd door Veronieke, Petra en Marleen. Lidy was ook zeker in haar element en zij finishte in een tijd van 48.21. Top gedaan.
Volgende week de Mastboscross in Breda, een nieuwe wedstrijd betreffende het regio 13 circuit. Daarna carnaval vieren en in februari de laatste “crossloodjes” van het winterseizoen in Dongen.

NK indoor C-Junioren; Apeldoorn
Evelien en Anouk deden zondag mee in Apeldoorn. Het was vroeg op staan, maar dat hebben deze echte toppers er zeker voor over. De start van de dag werd 1 uur uitgesteld nadat heel de topsporthal geëvacueerd moest worden, er was een brandmelding. Maar toen dan eindelijk het NK was begonnen, liet Evelien zien dat ze echt bij de top van Nederland zit. Na de 3 pogingen met het kogelstoten, had Evelien zich gekwalificeerd voor de finale. Na de kwalificatieserie van het kogelstoten, moest Evelien snel van schoenen wisselen, wat de 60 meter sprint stond op het programma. Helaas hier geen plaats in de halve finale, maar haar tijd was wel goed voor een nieuw clubrecord. Na een korte pauze mochten Anouk en Evelien samen zich bewijzen met het verspringen. Tijdens de ene wedstrijd komt een atleet beter uit met zijn of haar passen dan tijdens een andere wedstrijd. Helaas had Anouk de pech juist in Apeldoorn te maken te hebben met het probleem van niet goed uitkomen, maar dat komt de volgende keer wel weer goed. Evelien had zelf ook op iets meer en beter gehoopt, maar ook al sprong ze een nieuw clubrecord, het was niet genoeg voor de finale. Evelien had net 3 pogingen gehad met het verspringen of ze moest zich al weer melden voor de finale van het kogelstoten. Snel weer wisselen van schoenen en in een sprintje naar het kogelstoten. In de finale mogen alle 12 finalisten weer 3 keer stoten, de 8 beste gaan dan weer door naar de grote finale. Hoe Evelien het flikte wisten de toeschouwers en haar trainer niet, maar ze zat bij de laatste 8, met opnieuw een clubrecord. Inmiddels had ze al het meeste van haar krachten verbruikt, waardoor de laatste 3 pogingen niet meer zorgde voor een verrassing. Maar Anouk, Mariëlle, Ruth en Koen waren super trots op haar, want wie kan nu zeggen dat ze op 7 meisjes na de beste kogelstootster van Nederland is, echt knap. Zeker als je weet dat de winnares met haar winnende stoot de 3de beste prestatie allertijden had neer gezet. De 800 meter was het laatste onderdeel waar aan deelgenomen werd. Anouk had al een tijdje haar zinnen gezet op deze wedstrijd en dat hebben de deelnemers en toeschouwers geweten. Met een zeer grote voorsprong won ze haar serie. Liever had ze in de snelste serie gezeten zodat ze echt moest knokken, waardoor haar tijd misschien nog beter kon zijn. Maar met een nieuw clubrecord, was Anouk zeker te vrede. Het was een zeer lange dag, maar de ervaringen die ze weer opgedaan hebben zullen de dames gebruiken om nog beter te worden. Nederland, ze komen terug!!! Niet alleen trainer Koen is super trots, heel Gloria Atletiek is dat. Martijn, Anouk en Evelien, ga zeker zo door.

Reacties

1. Gerard
   
   27 januari 2016 om 15:28

   Iedereen bij Gloria is trots op deze echte fanatieke wedstrijdatleten!!

Reageren